Δικηγόροι και Διαμεσολάβηση

Οι πολίτες αλλά και οι ίδιοι οι Δικηγόροι έχουμε συνυφάνει την εικόνα μας με τα Δικαστήρια. Όλη μας η νομική εκπαίδευση, η άσκηση, ο τρόπος που πληρωνόμαστε, η κουλτούρα που διατρέχει το Σώμα, εστιάζει στη δικαστική διαμάχη. Η προσέγγιση αυτή ίσως να μην έχει ξεπεραστεί, είναι όμως μονοδιάστατη. Ξεχνάμε ότι τα Δικαστήρια δεν είναι αυτοσκοπός αλλά ένας τρόπος να λύνουν φυσικά και νομικά πρόσωπα τις διαφορές τους. Εδώ και μερικά χρόνια, δεν είναι ο μόνος τρόπος, ακόμη και στην Ελληνική έννομη τάξη. Οι εναλλακτικές μορφές επίλυσης διαφορών κερδίζουν έδαφος διεθνώς με απτά αποτελέσματα. Από την Διαιτησία έως τη Διαμεσολάβηση που ρυθμίζονται από το Νόμο, έως τη διεξαγωγή απευθείας  διαπραγματεύσεων, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές στην παραδοσιακή δικαστική διαμάχη. Οι Δικηγόροι, στους οποίους απευθύνονται πολίτες και επιχειρήσεις, οφείλουν φυσικά να δίδουν στους εντολείς τους νομικά έγκυρες συμβουλές, κυρίως όμως καλούνται να δώσουν λύση σε κάποιο πρόβλημα, δικαστικά ή/ και εξώδικα. Η νέα γενιά των Δικηγόρων, έχει την τύχη, στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας της, να έχει εργαλεία επίλυσης και μάλιστα θεσμοθετημένα ενώ πλέον διδάσκονται από έγκυρους φορείς και τεχνικές- τακτικές διαπραγμάτευσης που διευκολύνουν ακόμη περισσότερο όποιον δεν προσεγγίζει τη Δικηγορία μόνο με όρους δικαστικών διαμαχών.

Είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο μπροστά σε νέους θεσμούς, μεθόδους και πρακτικές να υπάρχει καχυποψία και φόβος και φυσικά κανείς δεν ισχυρίζεται ότι η Διαμεσολάβηση ή η Διαιτησία είναι πανάκεια ή ότι μια σωστή τεχνική διαπραγματεύσεων οδηγεί πάντα στο επιθυμητό αποτέλεσμα.  Ωστόσο, αν θέλουμε ως Σώμα να είμαστε αποτελεσματικοί και να τιμούμε την εντολή μας, οφείλουμε να εξετάζουμε ποια μέθοδος επίλυσης ταιριάζει σε κάθε πρόβλημα και σε κάθε εντολέα. Είναι αυτονόητο ότι σε κάποιες περιπτώσεις μόνο τα Δικαστήρια μπορούν να δώσουν τη λύση και πρέπει να είμαστε επαρκώς εφοδιασμένοι για αυτό. Είναι εξίσου αυτονόητο ότι σε αρκετές περιπτώσεις, υπάρχουν περιθώρια εξωδικαστικής επίλυσης και δικονομικά εργαλεία για την κατοχύρωσή της.

Καθήκον όλων μας και ειδικά των αιρετών εκπροσώπων μας είναι να καταδεικνύουμε στους Συναδέλφους και τους εντολείς μας ότι οι εναλλακτικές μορφές επίλυσης διαφορών δεν είναι απειλή για τη Δικηγορία, είναι ευκαιρία και μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο, μπορούν να δώσουν νέα ύλη, νέες δυνατότητες και νέες ευκαιρίες για συλλογική επαγγελματική εξέλιξη και «επανεφεύρεση» της θέσης του Δικηγόρου στην κοινωνία, από τον επιθετικό ρήτορα των ακροατηρίων, στον λειτουργό που δίνει τις κατάλληλες λύσεις  και απαντήσεις, συνδυάζοντας αποτελεσματικότητα, εγκυρότητα και ακεραιότητα.

Προφανώς πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη σε θεσμικό και επικοινωνιακό επίπεδο, όμως οι Δικηγόροι πρέπει να έχουμε πάντα Πυξίδα μας πώς να βρίσκουμε λύση σε κάθε πρόβλημα και όχι πρόβλημα σε κάθε λύση. Χωρίς φοβικά σύνδρομα λοιπόν, πρωτοστατούμε στην εισαγωγή της Διαμεσολάβησης, της Διαιτησίας, των ορθολογικών διαπραγματεύσεων στη δικηγορική πρακτική χωρίς να απεμπολούμε τον παραδοσιακό μας ρόλο.

Για την ΠΥΞΙΔΑ

Ευάγγελος Α. Δάσκας

Δικηγόρος – Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής